محفل قرآن این هفته در تاریخ 21 اسفندماه 1393 به میزبانی آقای کاظمی و به یاد سرداران شهید حاج محمّد ابراهیم همّت و عبدالرسول رحیمی برگزار گردید.
پس از تلاوت آیاتی از کلام الله مجید توسط حضار ، به میزبانی از جلسه پرسش و پاسخ توسط حجة الاسلام عابدی رفتیم.
بعد از آن نیز از بیانات استاد رفیعی استفاده کردیم.
گزیده ای از بیانات استاد رفیعی :
بخش اول : پوشش ظاهری
ظاهر ما باید مطابق آیات و روایات باشد.
حضرت علی(علیه‌السلام) می فرمایند: وقتی کسی عریان شود، شیطان به او نظر می‌اندازد و در او طمع می کند؛ پس خود را بپوشانید.
هنگامی که لباس خود را از تن بیرون می کنید ، بسم الله بگویید تا اجنه در شب هنگام آن را نپوشند.
شستن لباس غم و اندوه را برطرف کرده و موجب قبولی نماز می گردد.
بخش دوم : ذکر
خوشحالی ما به ذکر است و اگر ذکر خدا را از دست دادیم از همه چیز عقب می مانیم .
جایگاه ما پیش خدا برابر جایگاه خدا در پیش ماست.
حضرت موسی از پروردگار سؤال کرد: بار خدایا آیا تو به من نزدیکی تا مناجات کنم با تو یا که دوری تا صدایت زنم؟ پس خداوند به او وحی کرد: ای موسی من همنشین کسی هستم که مرا یاد کند. پس موسی سؤال کرد: کیست در پناه تو روزی که غیر از پناه تو، پناهی نیست؟ فرمود: آنها که مرا یاد می کنند پس من آنها را یاد می کنم و نیز آنانکه در راه من با هم دوستی می کنند پس آنها را دوست دارم اینها آنانی اند که وقتی بخواهم به اهل زمین بدی رسانم، یاد آنها کنم، پس آن را از آنان به واسطه آنها رفع کنم.
گناه رحمت را از انسان دور می کند (مثل محروم شدن از نماز اول وقت) ولی خدا بخاطر گناه برای کسی بلا نمی آورد و اگر هم بلایی آورده شود بخاطر این است که فرد گناهکار ناله و فریاد و گریه کند و از خدا طلب توبه کند ؛ در این هنگام هم خدا گناهان او را می آمرزد .
خداوند از بعضی مؤمنین در روز قیامت عذر خواهی می کند و به عزتش قسم می خورد که من شما را بخاطر حقارت و ذلت فقیر نکردم ؛ وقتی پرده ها کنار می رود خود آن فقیر هم اقرار می کند هیچ ضرری به من نرسیده بلکه همه اش رحمت بوده است .
برخی رفتارهای ما عادت شده است . چرا ما به خدا عادت نکنیم ؟؟؟
عزیزان بیاییم این مباحث ذکر را در زندگی عملیاتی کنیم ...
مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست یا شب و روز به جز فکر توام کاری هست
به کمند سر زلفت نه من افتادم و بس که به هر حلقه‌ی موییت گرفتاری هست
پس از استفاده از مباحث ارائه شده، با توسل به دامن حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)دست نیاز به درگاه پروردگار بلند کردیم.
1