محفل قرآن امیرالمؤمنین (ع) این هفته به میزبانی آقای کریمی و بیاد فرمانده بسیجی شهید والامقام نادعلی کریمی برگزار گردید.
گزیده ای از معارف ارائه شده توسط استاد رفیعی :
اگر انسان در زندگی تحولی نداشته باشد ، رشدی هم وجود نخواهد داشت ؛ برای همین بعضی افراد با وجود اینکه سنی ازشون گذشته باز هم مثل یک کودک خودشان را مشغول دنیا کرده اند.
انسان در سطح بدون اصطکاک نمی تواند راه برود و سُر می خورد پس برای رشد در این دنیا باید سختی هایی مثل شیطان و حب دنیا و ... وجود داشته باشد.
ماهیت ذکر،حضور بنده در محضر خداست. همه ی ما علم داریم که در محضر خداییم ولی باور نداریم. قرار نیست حتما سبحان الله بگیم؛ گاهی حتی حرف زدن و گوش کردن ما هم ذکر می شود.
امام صادق(ع) می فرمایند : شیعیان ما کسانی هستند که در خلوت و تنهایی خدا را فراوان یاد کنند.
خداوند به حضرت موسی فرمود در شبانه روز مرا بسیار یاد کن و موقع ذکر خاشع باش.
ماهیت ذکر خشوع است (خضوع نه بلکه خشوع ، خشوع مربوط به قلب است ولی خضوع شامل تعظیم ظاهری در برابر دیگری نیز می شود.) اگر این ذکر وارد باطن ما نشود و ما را تغییر ندهد خشوع هم نمی آورد. خشوع یکی از زیبایی های مؤمن است و اگر نباشد باید به خدا پناه برد.
در روایات داریم:اگر بنده ای با خدا راز و نیاز کند و از شوق خدا خواسته اش را فراموش کند، خدا هر چه که لازم دارد را به او می دهد.
اگر ما با خدا نباشیم و ذکر همیشگی خدا نکنیم، معنایی در این عالم نداریم و اگر این دنیا بدون معنا طی شود در قیامت چیزی برای برداشت نخواهیم داشت.