قرب الهی و مقام مخلصین
مباحث توحیدی برای ماست.هر بحثی ریشه در توحید دارد.همه ی ما وظیفه داریم تا جایی که میتونیم در توحید قرب کنیم.بحث قرب مهمترین مسئله است.
مخلصین کسانی اند که به قرب راه یافتند و نه تنها قرب دارند بلکه معاد را هم میفهمند. تمام توجه ما باید در تمام لحظات به خدا باشد. اگر این اتفاق افتاد ما داریم در مسیر قرب قدم میگذاریم. مخلصین مقامی دارند که اینها رهاشدگان روزگارند و به هیچ چیز وابسته نیستند جز خدا مثلا سیدالشهدا با تمام مقاماتی که داشتند در کربلا به هیچ کدوم دل نبستند.فقط عباد مخلص حق دارند خدا را وصف کنند چون هیچ دلبستگی به چیزی ندارند جز خدا.
مخلصین روز قیامت احضار نمیشوند چون در تمام لحظات خودشان را در محضر خدا می دیدند پس دلیلی نداره که دوباره احضار بشوند.
چیزی که برای خدا نباشد اصلا وجود خارجی و عینیت ندارد چون خدا غیور است و ما حق نداریم ذره ای غیر خدا در عمل شریک کنیم. در این دنیا کسانی که به قرب می رسند تمام توجه شان به خداست و مطلوب خدا را میخواهند. گاهی از خودمان بپرسیم خدا از ما چه توقعی دارد؟ خدا یک توقع دارد:(هر کاری می کنید برای او بکنید.) آنچه نزد شماست فانی و آنچه نزد خداست باقی ست.
مباحث توحیدی مبناست. وقتی این مباحث را بفهمیم آن وقت احکام و کارهای دیگر را هم انجام می دهیم. عزیز من مقام مخلصین را اگر قرار بود ما نفهمیم برایمان نمی گفتند. مطلوب خدا این است. اگر ما این را بفهمیم ولایت الهی را هم میفهمیم.
مومنی اگر بخواهد مخلص شود باید هم تمام توجه اش در زندگی به خدا باشد و هم به معاد توجه داشته باشد چون لحظه لحظه ی ما قیامت را می سازد.
سر گناه نکردن:1-برای مقام قرب تلاش کنیم2-خودمان را در محضر خدا ببینیم3-توجه به معاد
امام سجاد:خدایا تو بهشت منی. هر لحظه مخلصین بهشت شان است. عده ای خدا و عده ای عمل شان جنت آنهاست.
ارزش ما بهشت خداست خودتان را به کمتر از ان نفروشید.
مباحث توحیدی برای ماست.هر بحثی ریشه در توحید دارد.همه ی ما وظیفه داریم تا جایی که میتونیم در توحید قرب کنیم.بحث قرب مهمترین مسئله است.
مخلصین کسانی اند که به قرب راه یافتند و نه تنها قرب دارند بلکه معاد را هم میفهمند. تمام توجه ما باید در تمام لحظات به خدا باشد. اگر این اتفاق افتاد ما داریم در مسیر قرب قدم میگذاریم. مخلصین مقامی دارند که اینها رهاشدگان روزگارند و به هیچ چیز وابسته نیستند جز خدا مثلا سیدالشهدا با تمام مقاماتی که داشتند در کربلا به هیچ کدوم دل نبستند.فقط عباد مخلص حق دارند خدا را وصف کنند چون هیچ دلبستگی به چیزی ندارند جز خدا.
مخلصین روز قیامت احضار نمیشوند چون در تمام لحظات خودشان را در محضر خدا می دیدند پس دلیلی نداره که دوباره احضار بشوند.
چیزی که برای خدا نباشد اصلا وجود خارجی و عینیت ندارد چون خدا غیور است و ما حق نداریم ذره ای غیر خدا در عمل شریک کنیم. در این دنیا کسانی که به قرب می رسند تمام توجه شان به خداست و مطلوب خدا را میخواهند. گاهی از خودمان بپرسیم خدا از ما چه توقعی دارد؟ خدا یک توقع دارد:(هر کاری می کنید برای او بکنید.) آنچه نزد شماست فانی و آنچه نزد خداست باقی ست.
مباحث توحیدی مبناست. وقتی این مباحث را بفهمیم آن وقت احکام و کارهای دیگر را هم انجام می دهیم. عزیز من مقام مخلصین را اگر قرار بود ما نفهمیم برایمان نمی گفتند. مطلوب خدا این است. اگر ما این را بفهمیم ولایت الهی را هم میفهمیم.
مومنی اگر بخواهد مخلص شود باید هم تمام توجه اش در زندگی به خدا باشد و هم به معاد توجه داشته باشد چون لحظه لحظه ی ما قیامت را می سازد.
سر گناه نکردن:1-برای مقام قرب تلاش کنیم2-خودمان را در محضر خدا ببینیم3-توجه به معاد
امام سجاد:خدایا تو بهشت منی. هر لحظه مخلصین بهشت شان است. عده ای خدا و عده ای عمل شان جنت آنهاست.
ارزش ما بهشت خداست خودتان را به کمتر از ان نفروشید.