جلسه این هفته به میزبانی آقای کریمی از ساعت19:30 برگزار گردید.
اجراء این هفته برعهده ی آقای عابدی بود. پس از تلاوت صفحات 334 و 335 توسط حاضرین در جلسه، نکات تفسیری و تجویدی در مورد بعضی از آیات تلاوت شده ارائه شد.
برادر حسن عمادی از اعضای مجموعه حدیث علوی، حدیثی گهربار از حضرت علی(ع) ارائه کردند.
در هفته ای که گذشت متاسفانه پدر شهید علی اصغر ماندگاری به رحمت خدا رفتند، همچنین این ایام همزمان با سالگرد شهادت فرزند این پدر آسمانی هم بود به همین مناسبت جلسه این هفته ی محفل به یاد حاج کرمعلی ماندگاری و فرزند شهیدش علی اصغر ماندگاری برگزار شد.
سخنرانی و مناجات این هفته نیز توسط مسئول محفل، استاد رفیعی ایراد شد.
گزیده ای از سخنان استاد رفیعی:
راز بهره مندی از پیامبران الهی چیست؟
مطالبی که انبیاء مطرح کرده اند قابل آزمایش نیست پس باید از خود انبیاء فرا گیریم.
اولیاء الهی، شجاع ترین انسان های روی زمین بوده اند به عنوان مثال زمانی که می خواستند حضرت ابراهیم(ع) را آتش پرتاب کنند ایشان نمی دانست آتش گلستان خواهد شد ولی بدون هیچ ترسی وارد آتش شد زیرا به خدا ایمان داشت. یا در مثال دیگر، شهداء و جانبازان که می دانستند اگر به جنگ بروند کشته خواهند شد و یا مجروح خواهند شد ولی نترسیدند و با ایمان کامل جهاد کردند.
آیا ما می توانیم شاگرد انبیاء شویم؟ بله (انا و علی ابوا هذه الامه)
نه تنها ما می توانیم شاگرد انبیاء باشیم بلکه می توانیم فرزندان آنها نیز باشیم.
رازش که موضوع اصلی ما در این هفته است این است که ما خودمان را ارزان نفروشیم و خودمان را برای گناهانی بی ارزش کوچک نکنیم، زیرا کل این دنیا در برابر آخرت قابل مقایسه نیست.
به نظر شما چرا گناه کردن حرام است؟
زیرا ما خودمان را مفت می فروشیم و ما حق نداریم خودمان را کوچک کنیم. حتی اگر گناهی هم کردیم باید سریع توبه کنیم اما به کسی آن گناه را نگوییم زیرا ما خیلی با ارزش هستیم. پس اگر خودمان را کوچک نکردیم هم دنیای آباد، هم برزخ آباد و هم قیامت آباد داریم و هم بزرگی خود را حفظ کرده ایم.
نکته ای مهم: انسان های خوش ظاهر بی تقوا در این جامعه زیاد هستند و قرآن در مورد این موضوع می فرماید: پرهیز کنید از گل های زیبا که از زباله روییده اند.
پس حق نداریم با همه کس نشست و برخاست کنیم و چه بسا مداحانی که خیلی زیبا مداحی می کنند و چه معلمانی که زیبا درس می دهند ولی افرادی بی تقوا هستند و ما نباید در مجالس آنها شرکت کنیم.
طهارت روح و تقوا باعث می شود تا نیرویی در ما پیدا شود که ما بوی گناه را به خوبی بفهمیم مانند غذایی که بوی بد می دهد و ما می گوییم این غذا فاسد است و ما آن را نمی خوریم، همین طور نیز به طرف گناه نمی رویم. اما اگر تقوا پیشه کردیم و به باطن دیگران پی بردیم نباید آبروی کسی را ببریم.
ما نباید به جاهایی برویم و چیزی هایی را بشنویم که ارزش ما را کم کند و به تمام کار های روزمره خود باید جهت دهیم.